11/48
Yükselen bir şef ve yeni boşanmış bir çift, tesadüfi bir karşılaşmanın onları on yıl süren, derinden etkileyici bir aşkta bir araya getirmesiyle hayatlarının sonsuza dek değiştiğini fark ederler. Florence Pugh, diğer çekim taahhütleri nedeniyle filmin galasına katılamayınca, Andrew Garfield yokluğunu doldurmak için onun gerçek boyutlu bir maketini getirdi. Mumlar ve Ateşle adlı oturma odası sahnesinde Almut, Tobias’ın defterini kapatır, ancak bir sonraki sahnede açıktır. Almut: Aceleniz ne? Tobias: Çünkü sana aşık olma ihtimalimin çok belirgin ve gerçek olduğundan endişeleniyorum. The Graham Norton Show’da sunulan: Timothée Chalamet/Colman Domingo/Andrew Garfield/James Corden/Ruth Jones/Laufey Lín Bing Jónsdóttir (2024). Günah mı? Al Hazan tarafından yazıldı Allie Hazan tarafından seslendirildi. 2024 Toronto Uluslararası Film Festivali’nde izledim. John Crowley, gerçekten özel bir şey olmayan basit ve tahmin edilebilir bir aşk hikayesi yaratıyor, ancak Andrew Garfield ve Florence Pugh’un iki güçlü performansıyla güzel bir sunumu yakalıyor. Dürüst olmak gerekirse, bazen basit ve bayağı bir aşk hikayesinin tadını çıkarmamız gerekir ve We Live in Time bayağı unsurları bir araya getirmede iyi bir iş çıkarıyor. İyi müzik, basit diyalog ve yapı ile, iki başrol oyuncusu arasındaki kimya ve şakalaşma izlenebilir ve keyifli olduğu için izleyicileriyle duygusal bir bağ sürdürüyor. Elbette, tahmin edilebilir tarzı nedeniyle, temposuyla biraz uzun hissettiriyor ve belirli unsurlar sizi uyutabiliyor, ancak bir bütün olarak, Crowley’nin yönetimi ve Garfield ve Pugh’un performansları onu devam ettiriyor.